kruisweg: statie 3

Jezus valt voor de eerste maal onder het kruis

Ook hij kan door de knieën gaan

Ook de mens van God is geen harde stalen held.
De spot, de beschimping,
de gesel van verdachtmaking
krijgen je wel door de knieén.
Een kruis van lijden,
een kroon van eenzaamheid,
en een mantel van ‘afgeschreven zijn’,
krijgen je wel op de grond.
De foltering en de haat van de mensen
waar je van houdt
— maar voor wie je in de weg loopt —
kunnen je krachten,
kunnen je hart slopen.
De mens van God kan vallen
— en toch weer opstaan —
mag strompelend verder gaan ….Onze Vader. Wees gegroet.V. Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons
A. O God, wees ons zondaars genadig.Lied:
De Heer zal ons bevrijdan,
Hij neemt ons leven aan,
voor nu en alle tijdan,
dat wij in vreda gaan.
Hij zegt: Ik zal verhoren ‘
wie roept en mij verwacht,
zijn naam gaat niet verloren _
in ’t holle van de nacht.

 

Mensen laten vallen

Struikelen is niet leuk. En ook al bezeer je je niet. Want als je struikelt voel je hoe anderen om je lachen. Je krijgt een rood hoofd en je durft niemand aan te kijken. Bang dat ze je recht in je gezicht zullen uitlachen.
Is struikelen al niet leuk: anderen met opzet pootje lichten is nog minder leuk. Dat gebeurt ook weleens doordat je iemand voor schut zet: door een grap met een ander kind uit te halen, door een gemene mop over een ander te vertellen of gewoon door te treiteren. Dan laat je een ander struikelen. Dan laat je zo iemand vallen.
Ook Jezus lieten ze vallen. Hij ging op zijn gezicht. Misschien zullen ze wel gelachen hebben. Misschien wel hardop. Maar zeker niet lang. Want vroeg of laat moet het lachen jou vergaan wanneer een mens — misschien ook door jou toedoen — zijn gezicht verliest…

gebed: Jezus, U bent gestruikeld over onze liefdeloosheid. Want telkens als wij elkaar kleineren, laten wij U vallen. Wij vragen U: Vergeef ons dat wij maar al te vaak zo met elkaar omgaan. En help ons om elkaar overeind te houden en te eerbiedigen. Amen.